ที่วัดนี้มีพระธาตุบุญนาค ทรงลังกา ระฆังคว่ำ เป็นที่เคารพบูชาของคนใน ต.ปัว สันนิฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2230

พระธาตุบุญนาค ไม่ปรากฎหลักฐานปีที่เริ่มสร้างแน่ชัด จากรูปแบบ สันนิษฐานว่าคงจะสร้างขึ้นระหว่างปลายพุทธศตวรรษที่ 22 – 23 โดยประมาณ มีความเชื่อกันว่ามีพระธาตุบรรจุอยู่ในพระเจดีย์ เจดีย์สร้างเป็นลักษณะทรงระฆังแบบพิเศษ ส่วนฐานเป็นชั้นหน้ากระดานใหญ่รองรับชั้นหน้ากระดานเล็กๆ เรียงซ้อนลดหลั่นกัน 3 ชั้น ถัดไปเป็นฐานบัวลูกแก้วย่อเก็จรับองค์ระฆัง ซึ่งมีลักษณะคล้ายรูปพุ่ม ตอนบนสุดทำเป็นปล้องไฉนและปลียอด (เข้าใจว่าคงซ่อมใหม่ในชั้นหลัง) สัดส่วนของฐานและรูปทรงอาจได้รับอิทธิพลมาจากเจดีย์ธาตุหมากโม วัดวิชุนราช เมืองหลวงพระบาง ของศิลปะลาว อายุราวกลางพุทธศตวรรษที่ 21 แต่ได้ดัดแปลงรูปแบบโดยเพิ่มชั้นหน้ากระดานสี่เหลี่ยมเตี้ยๆ ซ้อนกันสามชั้นแทนบัวถลา ย่อเก็จบนฐานลูกแก้วตามแบบเจดีย์ศิลปะล้านนา และเพิ่มปล้องไฉนกับปลียอดขึ้นมาอีกส่วนหนึ่ง แสดงถึงพัฒนาการทางรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงไปในระยะหลัง พระธาตุบุญนาคนี้ กรมศิลปากร ได้ประกาศขึ้นทะเบียนและกำหนดขอบเขตเป็นโบราณสถานไว้แล้ว

นอกจากองค์พระธาตุบุญาคที่สวยงามแล้ว วัดปรางค์ยังมีต้นไม้มหัศจรรย์ที่ชื่อ “ต้นดิกเดียม” (Unseen Thailand) เป็นต้นไม้ที่มีลักษณะพิเศษคือ เมื่อเราสัมผัสบริเวณลำต้นเบาๆ ก็จะพบว่าใบของต้นดิกเดียมจะสั่นไหวทุกครั้ง
ชื่อพื้นเมืองคือ ดิเดียม ดีบเดียม และดิกดอย ประโยชน์คือ ใช้ทำยาสมุนไพร

จากจังหวัดน่านเดินทางด้วยตามหลวงหมายเลข ๑๐๘๐ และ ๑๒๕๖ สู่อำเภอปัว
ก่อนถึงตัวอำเภอเล็กน้อยมีสามแยกตรงข้ามตลาดเทศบาล ๑ ให้เลี้ยวซ้ายไปประมาณ ๑ กิโลเมตร เข้าสู่วัดบ้านปราง