เมืองมัณฑะเลย์ เมืองใหญ่อันดับสองที่เป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจ ของเขตเมียนมาร์ตอนบน (รัฐชิน รัฐกะฉิ่น และรัฐฉาน) มีประชากรประมาณ 6.4 ล้านคน และเป็นเส้นทางการค้าระหว่างอินเดียกับจีนเป็นเมืองที่เมียนมาร์ ถือว่าเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมและพุทธศาสนาบริเวณใจกลางเมืองมี ตลาดเซโจ ซึ่งเป็นศูนย์กลางทางการค้าทางตอนใต้ของเมืองเป็นย่านงานศิลป หัตถกรรม ทั้งงานภาพ งานแกะสลัก การสร้างสถูปเจดีย์ การทำแผ่นทองคำเปลว งานหล่อที่มีการผลิตฝีมือตามแบบวิธีโบราณด้วยทอง เงิน หินอ่อน สิ่ว เส้นด้าย และหูกทอผ้า สำหรับด้านการเกษตรในอดีตมีการทำนาปลูกข้าวตามแนว ลำน้ำเอยาวดีตอนบนอันเปรียบเสมือนอู่ข้าวอู่น้ำของเมียนมาร์ตอนบน แต่ด้วย ระบบชลประทานที่ไม่ประสบผลมากนักจึงหันมาปลูกฝ้าย ยาสูบ ถั่วลิสง ข้าวฟ่าง งา และข้าวโพดแทน

มัณฑะเลย์เป็นราชธานีแห่งสุดท้ายของเมียนมาร์ก่อนที่จะตกเป็น อาณานิคมของอังกฤษ แต่ถึงแม้ว่ามัณฑะเลย์จะลดความสำคัญในฐานะเมือง ที่เป็นศูนย์กลางการปกครอง แต่ก็ยังคงความสำคัญในฐานะเมืองแห่งวัฒนธรรม และพุทธศาสนาอย่างไม่เสื่อมคลาย